leguanenklem
Een van de leguanen die op ons erf rondscharrelt, sloeg vandaag totaal in paniek op de vlucht. Ver kwam hij niet, het hek was spelbreker.
Hulpeloos bungelde hij in de hitte van het midden van de dag, toen wij hem gelukkig vonden. Eerst even lachen en foto’s maken voordat medelijden het won en we hem bevrijdden.
Kostte nog flink wat moeite ook; achteruit lukte niet en vooruit leek op het laatste nippertje nog te mislukken en weer hing hij daar, nu met één achterpoot door het hek en de andere klem achter een spijl. Gewillig onderging hij alle gesjor, meer uitgeput dan geduldig.
Uiteindelijk kregen we zijn andere achterpoot ook door het hek en was hij los. Zachtjes lieten we hem aan zijn staart naar beneden zakken tot hij vaste grond onder zijn voeten had. Op een sukkeldrafje liep hij een paar meter de weg over, richting struikgewas. Op het randje tussen zon en schaduw bleef hij zitten en keek naar ons. Vergiste ik mij nu of hoorde ik daarvandaan een fluisterend “masha danki”?
Tags: leguaan